Wat mij intrigeert en inspireert om dit werk te doen.
Iedereen die met mij heeft gewerkt, weet dat ik graag met je op zoek ga naar de cadeaus die zitten verstopt in je trauma’s. Je grootste verwondingen bevatten een rijke bron waaruit je mag putten. Je hoeft er alleen maar naar te kijken om je cadeaus te ontdekken en om ze uit te kunnen pakken. Op het gebied van trauma laat ik mij inspireren door o.a. Peter Levine, Stephen Porges, Thomas Hübl en Gabor Maté. Gabor Maté legt in zijn…
De huidige definitie en onze maatschappelijke opvattingen over wat depressie is, zijn toe aan een grondige herziening. Op basis van recent wetenschappelijk onderzoek wordt daar al voorzichtig een poging toe gedaan. In dit artikel kun je daar meer over lezen. In deze blog wil ik graag iets uit dit artikel lichten; namelijk hoe de Polyvagaaltheorie van neurowetenschapper dr. Stephen Porges naar depressie kijkt. De Polyvagaaltheorie gaat over het autonome zenuwstelsel (AZS). Dat deel van ons zenuwstelsel dat automatisch allerlei belangrijke…
Sinds ik het boek Liefdesbang van Hannah Cuppen een paar jaar geleden heb gelezen, ben ik gegrepen door de liefdesbange dans tussen bindingsangst en verlatingsangst. Ik kijk naar deze dynamiek vanuit diverse perspectieven: hechtingsstijlen (en hoe die ontstaan), trauma, meergenerationele psychotraumatologie (Franz Ruppert), etc. En dan natuurlijk zowel in mezelf als in mijn cliënten. Deze prachtige documentaire brengt heel mooi in beeld hoe patronen zoals deze door meerdere generaties heen werken: If Mama ain’t happy, nobody’s happy op NPO. Photo credit: Johannes…
Deze spreuk van Franka Klein heeft vanaf 2007 een aantal jaren een prominente plek gehad aan de muur van mijn toilet. Ik heb daar wel wat mee. 😉 Morgen ronden we het halfjaarprogramma van Liefdesboost af. De tien deelnemers hebben op allerlei manieren mooie stapjes en stappen gezet. Onder andere met hun horizontale en verticale muurtjes. En we hebben ook al een verkenning gedaan rondom het thema grenzen. Morgen gaan we dit thema verder uitdiepen. En ik heb de eer en het…
Als ik mensen vertel dat ik als coach/therapeut graag werk met onbewuste processen, dan schrikken sommigen een beetje terug. En ik snap dat wel. Want voor veel mensen is het vrij onbekend terrein. Dat het onbewuste iets is met herinneringen en emoties, is vaak wel bekend. Sommigen denken daarbij aan een donker bos waarin je kunt verdwalen en waarin mogelijk zelfs monsters verscholen zijn. Anderen zien het als een pot waar een deksel op zit die vooral heel stevig dicht moet blijven…
